DBAJMY O OWOCE

Piątek, VIII Tydzień Zwykły, rok II, Mk 11,11-25

Nazajutrz, gdy wyszli z Betanii, poczuł głód. A widząc z daleka figowiec, okryty liśćmi, podszedł ku niemu zobaczyć, czy nie znajdzie czegoś na nim. Lecz podszedłszy bliżej, nie znalazł nic prócz liści, gdyż nie był to czas na figi. Wtedy rzekł do drzewa: "Niechaj już nikt nigdy nie je z ciebie owocu!" A słyszeli to Jego uczniowie. I przyszli do Jerozolimy. Wszedłszy do świątyni, zaczął wyrzucać tych, którzy sprzedawali i kupowali w świątyni, powywracał stoły tych, co zmieniali pieniądze, i ławki sprzedawców gołębi; nie pozwolił też, żeby ktoś przeniósł sprzęt jakiś przez świątynię. Potem nauczał ich, mówiąc: "Czyż nie jest napisane: Mój dom ma być domem modlitwy dla wszystkich narodów? Lecz wy uczyniliście go jaskinią zbójców". Kiedy doszło to do arcykapłanów i uczonych w Piśmie, szukali sposobu, jak by Go zgładzić. Czuli bowiem lęk przed Nim, gdyż cały tłum był zachwycony Jego nauką. Gdy zaś wieczór zapadł, Jezus i uczniowie wychodzili poza miasto. Przechodząc rano, ujrzeli figowiec uschły od korzeni. Wtedy Piotr przypomniał sobie i rzekł do Niego: "Rabbi, patrz, figowiec, który przekląłeś, usechł". Jezus im odpowiedział: "Miejcie wiarę w Boga! Zaprawdę, powiadam wam: Kto powie tej górze: Podnieś się i rzuć w morze, a nie zwątpi w duszy, lecz wierzy, że spełni się to, co mówi, tak mu się stanie. Dlatego powiadam wam: Wszystko, o co prosicie w modlitwie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie. A kiedy stajecie do modlitwy, przebaczcie, jeśli macie coś przeciw komuś, aby także Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam wykroczenia wasze".

Jezus, podobnie jak starotestamentalni prorocy, nie tylko przemawiał, ale też dokonywał czynności symbolicznych. Taką czynnością był przykład z drzewem figowym. Przecież nie mógł Jezus nie wiedzieć, że nie ma fig na drzewie. Chodziło o obraz do głębszej nauki.

Z daleka drzewo figowe wyglądało okazale, budziło nadzieje na dobre owoce. Niestety, to tylko liście. Tak samo jest z człowiekiem. Na zewnątrz, na pozór można robić bardzo dobre wrażenie. Ale nie ono jest miarą człowieka. Można obrosnąć wielką ilością liści, i niczym więcej.

Dopiero po owocach poznaje się całą prawdę. Owoc modlitwy, wiary, przebaczenia – to są konkretne wartości w życiu. Nie dbajmy zbytnio o liście, które zewnętrznie zdobią i ubierają. Dbajmy o owoce.