Jakość ziemi

Piątek, XVI Tydzień Zwykły, rok II, Mt 13,18-23

Posiane na grunt skalisty oznacza tego, kto słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje; ale nie ma w sobie korzenia i jest niestały. Gdy przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamuje. Posiane między ciernie oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski doczesne i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne. Posiane wreszcie na ziemię żyzną oznacza tego, kto słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny trzydziestokrotny".

 

To od jakości ziemi, w jaką zostało rzucone ziarno, zależy, jaki owoc zostanie zebrany i czy w ogóle zostanie zebrany. Jak INNE jest to «Słowo Boże», skoro tak ciężko pozostać mu wiernym. Rzeczy i sprawy tego świata wciągają człowieka z taką łatwością, sprowadzając go na bezdroża i czyniąc ziemię jego serca sterylną i niezdolną przyjąć i zachować Słowo, które daje życie, które jest Prawdą, Drogą i Życiem.

Tylko serce, które się modli, które wzywa Ducha Świętego i pozwala Mu się prowadzić, potrafi zachować usłyszane Słowo, bo opiera się nie na własnej ludzkiej sile, ale na mocy i łasce Ducha Świętego. Wcielenie Słowa Bożego w codzienne życie wymaga samozaparcia i wielu wyrzeczeń, a przede wszystkim wszystkiego, co oddala nas od Boga i Jego miłości, co nie pozwala kochać i obficie owocować.

Każdy z nas wie, co musi oddalić od siebie, z jakim grzechem stoczyć walkę, z czego zrezygnować, czego się wyrzec, aby zrobić miejsce SŁOWU, Jezusowi, który pragnie uczynić nasze życie bardziej płodnym, bardziej pięknym, bardziej szczęśliwym.

Prośmy Ducha Świętego, aby oczyszczał nasze serce i czynił je poddanym łasce i woli Bożej. Amen.