Miłość Stwórcy

Niedziela, I Tydzień Wielkiego Postu, rok B, Rdz 9,8-15

Tak rzekł Bóg do Noego i do jego synów: «Oto Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię». Po czym Bóg dodał: «A to jest znak przymierza, które Ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią. A gdy rozciągnę obłoki nad ziemią i gdy ukaże się ten łuk na obłokach, wtedy wspomnę na moje przymierze, które zawarłem z wami i z wszelką istotą żywą, z każdym człowiekiem; i nie będzie już nigdy wód potopu na zniszczenie żadnego istnienia».

 

Pomimo tego, że grzech dalej będzie się panoszył na świecie, a przebiegłość diabła w podsuwaniu ludziom „łatwych rozwiązań” będzie się wzmagać, to Stwórca nigdy już nie unicestwi tego, co z miłości stworzył. Jemu tak bardzo na nas zależy, że pośle Syna na śmierć, by nas ocalić.