Nie da się „jak dawniej”

wrzesień 2017

ks. Tomasz Szałanda

Nie da się „jak dawniej”

Niedziela, XXII Tydzień Zwykły, rok A, Jr 20,7-9

I powiedziałem sobie: Nie będę Go już wspominał ani mówił w Jego imię! Ale wtedy zaczął trawić moje serce jakby ogień, nurtujący w moim ciele. Czyniłem wysiłki, by go stłumić, lecz nie potrafiłem.

Jak naprawdę idziesz za Bogiem – nie da się milczeć, nie da się żyć „spokojnie” i nie da się „jak dawniej”. Kiedyś mój znajomy ksiądz, który po różnych doświadczeniach, jak sam twierdzi, nawrócił się, zapytany o to, jak to się stało, nie wdając się w szczegóły, powiedział: „albo Bóg albo grzech”.

Nasz Pan potrafi uwieść (czy zwabić), wziąć (w całkowite posiadanie) i zdobyć (jak twierdzę). I będzie ci przypiekał serce niczym ogień trawi drwa. Nie po to jednak, by cię spalić, spopielić, unicestwić. Nie. Po to, byś uznał: On wie lepiej, jaka jest moja droga.

KOMENTARZE DO CZYTAŃ

Krótko, ale bardzo konkretnie

"Krótko wam napisałem" – stwierdza dziś w czytaniu św. Piotr. Krótko, ale bardzo konkretnie. Pouczenia pierwszego papieża wzywają nas do pokory. Jeśli będziemy próbowali skrzywdzić samych siebie lub innych, napotkamy sprzeciw ze strony Boga. Jeśli będziemy próbowali sami dźwigać swoje problemy, nie doświadczymy w pełni tego, jak Bogu na nas zależy. Krótko mówiąc, za wszelką cenę starajmy się trwać w Chrystusie.

KOMENTARZE DO CZYTAŃ

Misja Kościoła wśród pogan

Gdy odprawiali publiczne nabożeństwo i pościli, rzekł Duch Święty: „Wyznaczcie mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem”.

W tym momencie zaczyna się misja Kościoła wśród pogan. Ma to miejsce między 46 a 49 rokiem. Dotąd w pierwszych 12 rozdziałach Dziejów Apostolskich widzieliśmy powstawanie i działanie Kościoła-Matki na Syjonie w Jerozolimie, w nim historię św. Piotra. Odtąd do końca księgi śledzić będziemy rodzenie się Kościoła-Córki na ziemiach Azji Mniejszej, Grecji aż po Rzym, a w nim drogę życiową i losy św. Pawła.

KOMENTARZE DLA DZIECI

Ty też jesteś uczniem Chrystusa

Pan Jezus, zanim wstąpił do nieba, przekazał Apostołom konkretne polecenie i wskazówki, co należy czynić, aby zostać zbawionym. I tak ruszyli oni w świat i szerzyli Jego słowo, przebaczali grzechy w imię Chrystusa, a nawet uzdrawiali. Następcami uczniów Jezusa są dziś kapłani oraz osoby duchowne – siostry oraz bracia zakonni.

KOMENTARZE DLA DZIECI

Poznać Słowo

Jezus zachęca nas do poznawania Słowa, które dał nam Bóg, abyśmy zostali zbawieni. Czytając Słowo Boże, możemy coraz bardziej wchodzić w relację z Bogiem, a dzięki temu nasze życie nie będzie kierowało się w stronę ciemności. Codzienny trud szukania Boga, próba usłyszenia Jego wołania z pewnością odmieni nasze życie. Nawet kiedy zejdziemy z drogi, którą przygotował dla nas Pan, to On nas nie potępi, nie zostawi nas samych. Będzie zawsze czekał, gotów nam towarzyszyć, pozwalając od nowa spróbować podnieść się z naszego upadku i pokonać nasze słabości.

KOMENTARZE DO EWANGELII

Głoszenie Ewangelii ma ogarnąć cały świat

Odchodząc z tego świata do Ojca, Chrystus polecił uczniom iść na cały świat i głosić Ewangelię. Uczynił ich tym samym uczestnikami swojej misji. Jego życie ograniczyło się w czasie i przestrzeni, jednak głoszenie Ewangelii przez uczniów ma ogarnąć cały świat oraz ludzi wszystkich wieków. Dlaczego właśnie głoszenie Ewangelii, czyli Dobrej Nowiny, jaką przyniósł Jezus, było tak ważne? Jak wyjaśni nam potem św. Paweł w swoich listach, z głoszenia i słuchania Ewangelii rodzi się wiara, a ta z kolei prowadzi do zbawienia. Zbawienie zaś wszystkich ludzi jest największym pragnieniem Ojca Niebieskiego. Jak to się dokonuje?

KOMENTARZE DO EWANGELII

Misja

Dzisiaj Jezus powierza nam misję. Mamy głosić Ewangelię – Dobrą Nowinę tam, gdzie toczy się moje życie, moja codzienność. Nasz Mistrz nas zapewnia: jeśli Mu uwierzymy, będziemy w Jego imię dokonywać rzeczy po ludzku niemożliwych.

Czy wierzę we wszystko, co powiedział Jezus?

Komentarze do słowa

Kilka słów o Słowie 2017-09-03

Jezus zaczął wskazywać swoim uczniom na to, że musi iść do Jerozolimy i wiele cierpieć od starszych i arcykapłanów, i uczonych w Piśmie; że będzie zabity i trzeciego dnia zmartwychwstanie. A Piotr wziął Go na bok i począł robić Mu wyrzuty: Panie, niech Cię Bóg broni! Nie przyjdzie to nigdy na Ciebie. Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie. Wtedy Jezus rzekł do swoich uczniów: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi, i wtedy odda każdemu według jego postępowania.

3 września 2017

Czy?

3 września 2017

Spotykając Słowo

3 września 2017

Niech Cię Bóg Bóg broni!

3 września 2017

Nie da się „jak dawniej”

Uwiodłeś mnie, Panie, a ja pozwoliłem się uwieść; ujarzmiłeś mnie i przemogłeś. Stałem się codziennym pośmiewiskiem, wszyscy mi urągają. Albowiem ilekroć mam zabierać głos, muszę obwieszczać: Gwałt i ruina! Tak, słowo Pańskie stało się dla mnie codzienną zniewagą i pośmiewiskiem.

3 września 2017

Dlaczego cierpienie?

1 września 2017

Powiązane artykuły

Jeden duch i jedno serce wspólnoty chrześcijańskiej

To jeden z opisów życia pierwszej wspólnoty chrześcijańskiej. Tym razem odnosi się on do wspólnoty dóbr. Jest to opis pewnego ideału, który powstaje pod wpływem wzrostu w wierze. „Łaska wielka spoczywała na wszystkich”. Ta wiara prowadzi ich do dzielenia się dobrami, by nie było między nimi „potrzebujących”. Ciekawa jest także notatka o znaczeniu imienia Barnaby – Syn Pocieszenia. Dzieło wykonywane w ten sposób było prawdziwym pocieszeniem.

9 kwietnia 2024

Każdego dnia

Po powrocie Izraelitów z wygnania priorytetowy stał się dla nich problem zamieszkania. By żyć w godnych warunkach, zabrali się za odbudowę domów. Pominęli przy tym odbudowę domu Bożego, czyli świątyni. Za pośrednictwem Aggeusza Bóg skłania ich do refleksji. Mają spostrzec, że ich działania na różnych płaszczyznach są bezowocne właśnie dlatego, że zobojętnieli na sprawy Boże. Skoro nie ma miejsca dla Boga, nie ma też miejsca na Jego błogosławieństwo. Sami się go pozbyli. Każdego dnia potrzeba naszych starań o miejsce dla Boga. Choć Bóg się nie narzuca, brak Jego obecności jest dostrzegalny. Gdzie nie ma Boga, tam nie dzieje się dobro, które od Niego pochodzi.

28 września 2023

Obietnica

Nie od wypełniania Prawa została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie dziedzicem świata, ale od sprawiedliwości uzyskanej przez wiarę.

16 października 2021

Osądzasz?

Słyszałem oszczerstwo wielu: „Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego!” Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku...

26 marca 2021

Słowo ma moc

"...słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa".

3 marca 2020

Zaufanie

Pan mnie pouczył i zrozumiałem; wtedy przejrzałem ich postępki. Ja zaś jak potulny baranek, którego prowadzą na zabicie, nie wiedziałem, że powzięli przeciw mnie zgubne plany: "Zniszczmy drzewo w pełni jego sił, zgładźmy go z ziemi żyjących, a jego imienia niech już nikt nie wspomina!"

17 marca 2018