Patrzcie

Piątek, XXXIV Tydzień Zwykły, rok I, Łk 21,29-33

Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.

 

Słowa tej Ewangelii zapraszają nas do tego, aby otworzyć oczy i patrzeć, tak patrzeć, aby dostrzec, zobaczyć, rozpoznać i zrozumieć to, co dzieje się wokół mnie. Aby rozpoznać mądrość Bożą w całym wszechświecie i działanie Jego laski. „Patrzcie na drzewo figowe...”  Patrzcie, aby dostrzec w historii swojego życia, w jego codzienności znaki Bożej obecności, aby zrozumieć sens swojego życia, skąd pochodzę i dokąd zmierzam. 

Prośmy Ducha Świętego, aby otworzył nam oczy serca, aby nauczył nas patrzeć i z mądrością odczytywać znaki czasu, których jest tak wiele, bo tylko On może nas do tego uzdolnić. Sami z siebie nic uczynić nie możemy. Amen.