Prawdziwie

Czwartek, Czwartek Wielkanocy, rok II, Łk 24,35-48

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: "Pokój wam!" Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: "Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam". Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: "Macie tu coś do jedzenia?" Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich. Potem rzekł do nich: "To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach". Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma. I rzekł do nich: "Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego".

 

Jezus Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. Tą radością dzieli się z apostołami. Ukazuje się im i przynosi im piękne życzenia, pozdrowienie "Pokój wam". Życzenie Jezusa jest zawsze darem. Nie tylko życzy pokoju, ale jednocześnie usuwa przyczyny, które budzą niepokój. To życzenie Jezusa jest uniwersalne, skierowane do nas, którzy lękamy się o dzisiejszy dzień; którzy lękamy się o ponowny powrót trudności, które pokonaliśmy; którzy lękamy się ostatecznym potępieniem; itd...

Uwierzmy Chrystusowi i zaufajmy Mu, bo On pokonał śmierć i prawdziwie zmartwychwstał.