Świadkowie

Niedziela, II Tydzień Wielkiego Postu, rok B, Mk 9,2-10

I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie». I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy powstać z martwych.

     W drugą niedzielę Wielkiego Postu mamy okazję być świadkami niesamowitego wydarzenia.  Oto Jezus prowadzi Piotra, Jakuba i Jana na górę, gdzie dokonuje się Jego przemienienie. Ukazuje się im w całej Swojej chwale, a sam Stwórca potwierdza Jego boskość.

      Warto zwrócić uwagę na niezwykłą prywatność całej sceny – chociaż Jezus mógł ukazać się jako Syn Boży całemu światu, to zabiera ze sobą na górę Tabor tylko trzech uczniów. Nie chce manifestować Swojej boskości przed tłumami. Przyszedł na świat jako człowiek i jak zwykłego człowieka czekała Go śmierć. Jezus zabiera ze sobą Piotra, Jakuba i Jana, bo to oni przejdą wkrótce największą próbę – przed nimi ciężkie chwile w Ogrojcu, a następnie cała droga krzyżowa i w końcu śmierć Mistrza na krzyżu.

     Jezus chce im jednak pokazać, że tragedia Wielkiego Piątku nie będzie końcem, że po nim wydarzy się coś większego. Przemienienie Jezusa na górze jest tak jakby przebłyskiem Wielkiej Nocy, który ma nie tylko utwierdzić uczniów w wierze, sprawić, żeby wytrwali przy swoim Mistrzu do Jego śmierci, ale również żeby przyjęli prawdę o Zmartwychwstaniu oraz potrafili głosić ją na cały świat.  

      „To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie” - mówi Bóg. Niech to będzie dla nas wskazówką na kolejne dni Wielkiego Postu. Wsłuchiwanie się w to, czego oczekuje od nas Pan, podążanie za Jego słowami jest jedyną drogą do oglądania chwały Zmartwychwstałego w Niebie.

Ania

 

Inne komentarze Biblijnego Kręgu Młodych