Usuwa jedną [ofiarę], aby ustanowić inną

Ale przez nie każdego roku [odbywa się] przypomnienie grzechów. Niemożliwe jest bowiem, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy. Przeto przychodząc na świat, mówi: Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę - w zwoju księgi napisano o Mnie - abym spełniał wolę Twoją, Boże. Wyżej powiedział: ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie, choć składa się je na podstawie Prawa. Następnie powiedział: Oto idę, abym spełniał wolę Twoją. Usuwa jedną [ofiarę], aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.

    Człowiek czuje się winny wobec Boga, bo zgrzeszył. Wciąż doświadczamy głęboko prawdy, że zawodzimy, że nie potrafimy odpowiedzieć adekwatnie na miłość Boga do nas. Dlatego też wszelki kult jest próbą przebłagania Boga, próbą przezwyciężenia naszej winy. Jednakże czy jest to możliwe? Boga może przebłagać tylko ktoś. kto jest Mu równy, dlatego nic, co ofiaruje człowiek ostatecznie nie jest adekwatne w ofiarowaniu Bogu. A jeśli już, najpełniejszym darem człowieka może być on sam. Ale - mimo że takie sytuacje się pojawiały - nie sposób pomyśleć, żeby Bóg wymagał ofiary z życia ludzkiego, aby przebłagać Go. Dlatego też Izrael nie ofiarował w swoim kulcie tego, co właściwe, lecz jedynie substytut, czyli jakieś nieadekwatne zastępstwo, np. baranka czy inne zwierzę. 

     Znamy historię Abrahama, który otrzymuje baranka, którego ma ofiarować w zastępstwie swego syna. Tu pojawia się w człowieku oczekiwanie na „prawdziwego” Baranka, który przybywa od Boga i właśnie dlatego przestaje być substytutem, ale sprawia, że my sami zostajemy niesieni do Boga, jako ofiary przebłagalne i uwielbiające. I tak jak ofiara paschalna Izraela została ustanowiona, jako najważniejsze wydarzenie roku liturgicznego i religijnej pamięci Izraela, tak ofiara paschalna Chrystusa wypełnia ten obraz, stając się najważniejszym wydarzeniem roku liturgicznego Kościoła. Ofiara baranka została zastąpiona ofiarą prawdziwego Baranka. Ofiara niewystarczająca została zastąpiona ofiarą nieskończoną. Dlatego autor Listu do Hebrajczyków napisze: "Usuwa jedną [ofiarę], aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze".

Inne komentarze ks. Krzysztofa