Jarzmo

Dzisiejsze Słowo mówi nam o tym, że w życiu każdego chrześcijanina są okresy, kiedy wiara jest czymś naturalnym i prostym, oraz takie okresy, kiedy wiara jest trudna i wystawiona na próbę. Pan Jezus bardzo dobrze zna serce każdego z nas i wie, że nie zawsze będziemy Mu wierni. Nie znaczy to jednak, że nie wierzy w nas. Każdego dnia na nowo powołuje nas do życia i powierza konkretne zadania do spełnienia.

Pan Jezus udziela nam dziś wskazówek, jaki powinien być prawdziwy chrześcijanin i ten, który będzie mógł być Jego uczniem.

Chrystus obiecał nam, że dla każdego jest miejsce w niebie. Każdy, jeśli chce, może tam się znaleźć.

Jak wiele może sprawić samo mówienie o Bogu, przekonujemy się w posłudze Pawła, który dociera do Efezu. Uczniowie Jana, których spotyka Paweł, pod wpływem głoszonego przez Niego słowa podejmują kolejny krok wiary.

Imię Paweł znaczy mały. Wielu z nas może pomyśleć: nie jestem księdzem, jestem w wierze mały, jakie znaczenie może mieć moje mówienie o Bogu w towarzystwie, które spotykam w codzienności?

Misją Ojca posyłającego na świat Syna i zsyłającego na ludzi Ducha Świętego nie było obdarowanie Ich mocą, która pozwoli odnieść zwycięstwo polityczne i przepędzić rzymskich najeźdźców. Jemu chodzi o każdego z nas, by niebo, w które wstąpił Jezus, było i dla mnie otwarte, bym po śmierci tam się znalazł. Jeśli więc chcesz korzystać z mocy Boga – nawróć się.

Słyszymy dzisiaj od Jezusa słowa, które mogą brzmieć jak wyrzut. Mówi o tym, że Apostołowie się rozproszą i zostawią Jezusa samego... Patrząc z naszej strony, tak to by wyglądało. Jednak Jezus od razu stwierdza, że tak nie jest, bo On nigdy nie jest sam; jest z Nim Ojciec. Ta Obecność jest podstawą podjętego dzieła zbawienia dla każdego z nas. Z tej Obecności Jezus tchnie na każdego z nas, by doświadczył Bożego pokoju. To z tej Obecności wypływa zwycięstwo Jezusa nad tym, co ziemskie i podziemne.

Nie lubię Go za to, że nie mówi wprost, przecież mnie powinien traktować inaczej. Niech innym mówi w wieloznacznych przypowieściach, ale ja jestem Jego wybranym. Tyle dni już idę za Nim, przyzwyczaiłem się już do Jego nieprzewidywalności, Jego cudów, do tego, że czasami uważają Jego i mnie za dziwaka, bluźniercę, niebezpiecznego agenta. Powinien mieć do mnie trochę zaufania.