Jezus ma rozwiązanie

Twoi rodzice robią wszystko, aby niczego Ci nie brakowało, aby nic złego Cię nie spotkało. Kiedy zachorujesz, na pewno troskliwie się Tobą zajmują, podają leki i martwią się Twoim stanem zdrowia. Myślą o Twojej przyszłości – kim będziesz lub co będziesz robić. Z miłości do Ciebie interesują się Twoją nauką, chętnie pomagają Ci w zadaniach domowych lub przygotowaniach do sprawdzianów. Nie masz lepszych przyjaciół wśród ludzi niż Twoi rodzice.

Jezus musi odejść do Ojca, tak jak było to zaplanowane. Robi to, aby dać nam Ducha Świętego, który pomoże nam rozeznać grzech. Bóg kocha grzesznika! Nasz oskarżyciel został już osądzony, a sprawiedliwość jest u Ojca.

Otwórz się na Ducha Świętego, odwagi!

Zadziwiamy się tym, że ciągle dzieje się coś nie tak. A to ktoś na mnie krzywo spojrzał, a to coś nieodpowiedniego powiedział... Trudniej jednak dostrzec prześladowania... Wydaje się, że mnie nie dotykają. A jednak wilki w owczej skórze są wokoło, byśmy widzieli coraz mniej...

Słuchaj, a usłyszysz Dobrego Pasterza.

Uwięzieni Paweł i Sylas modlą się, śpiewając hymny Bogu. Samo to już jest bardzo mocnym znakiem – wobec cierpienia, zniewolenia nie ustaje modlitwa, śpiew uwielbienia nie milknie. Dobrze byłoby brać przykład z Pawła i Sylasa we własnych trudach, nocach i więzieniach.

Kościół to rzeczywistość bosko-ludzka, gdzie konfrontują się ze sobą postawy męczeństwa i wspaniałomyślności z tchórzostwem i konformizmem. Dlatego też Jezus mówi o dobrym pasterzu i najemniku, dając każdemu z nas wolną wolę wyboru. Możesz oddać życie za powierzone Ci owce, a możesz oddać je w paszczę wilka. Możesz wytrwać przy prawdzie, a możesz pójść na kompromis.

Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was.

Trudno oprzeć się pierwszemu wrażeniu, że mamy tutaj do czynienia z pewnym paradoksem. Na dodatek Jezus podkreśla – „Jednakże mówię wam prawdę”. Paradoksem jest to, że Jezus wskazuje na swoje odejście jako coś pożytecznego. My najczęściej, mówiąc o odejściu Jezusa, mamy na myśli dopiero Jego wniebowstąpienie.