Potrzeba czuwania

Pan Jezus wychwala ludzi prostych i pokornego serca, takich, którzy są jak dzieci: ufni, niepolegający zupełnie na sobie i własnym rozumie, lecz oddający całe swoje życie w ręce rodziców. To przed nimi objawi rzeczy wielkie. Obiecuje, że wszystkich utrudzonych pokrzepi, tzn. zaopiekuje się nimi i pocieszy. Pan Jezus ukazuje siebie jako „pokornego i cichego serca” – zniża się do słabych, byśmy nie mieli żadnych oporów, by się do Niego zbliżyć i Mu zaufać. 

Bądź jak dziecko, które ufa i kocha…

Czy masz taką osobę, której możesz zaufać, z którą możesz podzielić się problemami, która ma zawsze dla Ciebie czas i z Tobą porozmawia?

Kim jest przyjaciel? Prawdziwy przyjaciel to taki, który będzie przy Tobie w dobrych momentach, ale zwłaszcza gdy jest Ci źle, gdy ktoś Ci dokucza i właśnie wtedy potrzebujesz pomocy i rozmowy. Prawdziwy przyjaciel to taki, który nie będzie krytykować, kiedy widzi, że coś robisz źle, tylko udzieli Ci rady i wskazówek. Prawdziwy przyjaciel to ten, który kocha i pomoże bezinteresownie. Czy masz takiego?

Natura światła jest niesamowita. Światło potrafi rozproszyć ciemność. Widzimy to wtedy, gdy rano otwieramy okna i promienie światła rozpraszają mroki pokoju po ciemnej nocy. Ciemność nie ma takiej natury. Jest słabsza. Czy widzieliście promienie ciemności wpadające w rozświetloną przestrzeń? Chodzić w świetle to być z Chrystusem. Kiedy zdarzy Ci się chodzić w ciemności, idź do Światła, do Chrystusa, który „jest Rzecznikiem wobec Ojca”. Potrafi przezwyciężyć Twoją ciemność.

Chrześcijaństwo nie polega na tym, że mamy metrykę chrztu. Nawrócenie nie polega na tym, że mówimy o sobie „nawróciłem się”. Miłość nie polega na tym, że powiemy „kocham cię”.

Uczeń Chrystusa głosi Chrystusa, słucha Chrystusa i stara się żyć jak Chrystus. Inaczej będzie jednym z wielu przekonujących nieskutecznie do swoich przekonań.

Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy obciążeni i utrudzeni jesteście, a Ja was pokrzepię… Pokrzepię, a nie wdepczę w ziemię, jak wielu powszechnie rozumie Bożą interwencję w swoje życie.

A czymże to współczesny człowiek może być utrudzony i obciążony?

Jezus wysławia Ojca za ludzi prostych, ufnych, czasem niewykształconych. Tym osobom Bóg najczęściej odsłania swoje tajemnice. Cechą, która na pierwszy rzut oka charakteryzuje prostaczków, jest pokora. „Bóg pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaski daje”. Pokora pomaga zawsze stawać w prawdzie o sobie samym. Wówczas dostrzec mogę swoje wady, słabości i wielką potrzebę pomocy Ojca… Ile jest we mnie prawdziwej pokory?